Overdenking over Herodotes

[grivnagozer]

Herodotes was een Griekse columnschrijver die het dagelijkse leven beschreef en beargumenteerde, terugkijkend naar de geschiedenis. Het volgende verhaal wil ik U als lezer niet onthouden.

De Heraut was in de Griekse en Babylonische wereld een veilingmeester, en deze staat ergens in Babylon op een podium maagden aan te prijzen.

In het oude Babylon was het traditie dat één keer per jaar alle maagdelijke en huwbare meisjes werden verkocht. U begrijpt dat er veel mannen op de been waren om toeschouwer te wezen, want de kleding werd op de Kijkdag van het lichaam afgerukt en men kon zo zien of de maagden wel zo mooi en gezond waren als werd voorgespiegeld door de Heraut.

De mooiste maagd van allemaal, het topstuk van de collectie, werd als EERSTE geveild. Had zij een goede prijs opgebracht, dan kwam de op 1 na mooiste, enz. Het was in weze een huwelijksmarkt, daar de rijke adellijke families tegen elkaar opboden in de hoop zo sterk nageslacht te verwerven; trouwlustige mannen van het platteland hadden meer aan bruikbare exemplaren en sorteerden maagden niet uit op hun uiterlijk, maar op wat ze konden; en nam je het lelijkste grietje van allemaal, dan kreeg je nog geld op de koop toe, welke verplicht werd betaald door de Heraut uit de opbrengst van de allerknapste. Degeen die het laagste bood mocht haar meenemen, en zo hielpen de knapperikken de lelijkste en misvormste zusters aan de benodigde bruidsschat. In de tijd van Herodotes was Babylon al historie, maar deze maagdenmarkten werden alleen nog gehouden in het gebiedsdeel Illyrië (nu Kroatië) en bij de Veneters (thans Venetia).

In het oude Athene en het latere Rome werden naar onze begrippen grote aantallen slaven en slavinnen verhandeld. Soms geschiedde dat op de open markt, soms via een veilingmeester.

We gaan naar de tempel van Castor op de Zuidwesthoek van het Forum Romanum, wat heden ten dage desolaat erbij ligt in hartje Rome. Hier was een Catasta gevestigd, een houten platform, waar een VETERATOR (veteraan) standaard als tweeling een NOVICIUS (vers en onopgeleid) kreeg, naar het gegeven dat De Dioscuren Castor en Pollux altijd samen waren. De Novicius was herkenbaar aan het gegeven dat de voeten in zijn geheel bedekt waren met wit krijt. De Novicius bracht de topopbrengsten van de veiling binnen, daar een Veterator door diens leeftijd moeilijker was om op te leiden.

De slaven hadden dezelfde regels als vee: de mogelijke koper had tijdens de kijkdag de mogelijkheid om de Novicius en de Veterator uit te kleden voor een gezondheidscheck. De veilingmeester ofwel PRAECO moest elke gangbare slavenverkoop vooraf melden aan de belastingontvangers welke binnen het Italiaans gebiedsdeel alleen al op ieder betaalde som 4% slavenverkoopbelasting cashten, zijnde een soort van BTW.

Opgeld in de tijd van Herodotes was 6 Denarii per slaaf/slavin, maar bij afname van 5 of meer slaven tegelijkertijd betaalde de koper 3 Denarii per hoofd, terwijl je ook 3 Denarii kwijt was wanneer je een paard, ezel of muildier nodig had.

De grootste geregistreerde slavenmarkt is DELOS, waar in de tweede eeuw voor Christus een slavenmarkt was, waar duizenden slaven per dag verhandeld werden, van waaruit ze inscheepten op de Galeien en zodoende verspreid werden over het gehele rijk, van Germania Inferior (Nederland e.o) tot aan Antiochië (Syrië). De slavenmarkt van Rhodos was kleiner van omvang, maar gelijk aan aanbod. Gallia was een gebied waar de meest gewilde slaven en slavinnen vandaan werden gehaald, en 15000 Galliërs werden jaarlijks ingeruild tegen amphoren Romeinse wijn.
Als tegenwicht op deze wijnhandel vonden de Galliërs op een zekere dag het moment gekomen om zelf maar wijn te gaan verbouwen: de wijnbouw in Frankrijk is ontstaan vanuit een reactie op de slavenhandel!

Anno 2000 veilt meesteres Cristel Z. slaven in Rijswijk op elke vierde maandag van de maand. In de USA geschiedt een identieke veiling van slaven bij meesteressen als Lady Morgana, Lady Candi, Ladi Devine en niet te vergeten Syndalisa The Ice Pryncess. Slavenhandel in Amerika is bij wet verboden, dus wordt er afgerekend in "gouden dubloenen"en zilverstukken, die de meesteressen zelf hebben ontworpen. Het is het Hedendaagse Babylon wat zich hier tentoonspreidt. De Babylonse koper betaalde goudgeld om een ander af te ranselen, de hedendaagse koper betaalt goudgeld om afgeranseld te mogen worden.

En Herodotes.. de cynicus zou zich kostelijk hebben geamuseerd vandaag de dag.