bernard3 schreef:Valse euromunten zijn te herkennen aan bijvoorbeeld de volgende punten:
*
De afbeelding op de echte euromunten is scherp, met duidelijke letters en randen. Bij vervalsingen is de kwaliteit van de afbeelding vaak niet zo goed. Soms ziet u bewerkingssporen (kringen) in het glanzende deel van het ontwerp. Soms ziet u ook dat er met verf is gewerkt.
Dat varieert. Munten die met stempels worden geslagen die al lang in gebruik zijn en munten die met minder kracht geslagen worden zijn vaak niet zo scherp als de bedoeling is.
* Het randschrift van valse munten ontbreekt soms of is slecht leesbaar.
Het randschrift van de munt van 2 euro moet scherp en duidelijk te lezen zijn.
Bij zeer veel echte 2 euro munten is het randschrift, dat voor het slaan op het muntplaatje wordt aangebracht, door de kracht van het aanmunten grotendeels weer dichtgevloeid.
* De munten van 1 en 2 euro zijn licht magnetisch. De munten van 10, 20 en 50 eurocent zijn niet magnetisch. De munten van 1, 2 en 5 eurocent zijn sterk magnetisch. U kunt dit met een magneet eenvoudig controleren. Valse munten hebben meestal afwijkende magnetische eigenschappen.
* Het materiaal van alle euromunten is zo gekozen dat de munten een heldere klank hebben als ze op een hard oppervlak vallen. De munten van 1 en 2 euro bestaan uit meerdere delen waardoor de heldere klank soms moeilijker te horen is. Een echte euromunt maakt nooit een doffe klank bij het vallen. Valse munten klinken soms donker en dof als ze op een hard oppervlak vallen.
Bij sommige Belgische munten van 1 en 2 euro kun je horen dat de pil niet goed vast zit in de ring. Ze geven een soort dubbele klank. Bij sommigehiervan is het zo erg dat je, als je de munt aan de ring vasthoudt en ermee schudt, je de pil in de ring kan horen bewegen (tikken).
* Echte euromunten geven niet af als ze met de rand over papier worden getrokken. Valse munten doen dat soms wel.
Bron:
http://www.rijksoverheid.nl/documenten- ... unten.html
Mijn eigen ervaring (van 11 tot 8 jaar geleden):
- Valse munten hebben vaak een vreemde glans doordat het metaal niet geheel vlak is maar enigszins 'bobbelt';
- Het magnetisme wijkt meestal af (snel te testen door gewoon altijd een klein magneetje bij je te houden);
- Het gewicht wijkt meestal af. Dit kun je testen op een precisieweegschaal (even vragen aan de juwelier of apotheker als je er zelf niet een hebt);
- Bij 2 euro munten is het randschrift vaak foutief;
- De gehele afbeelding is meestal slecht afgewerkt en grof;
Punt 1 en 5 zijn meestal de redenen dat je een valse munt vermoed. Punt 2 is de snelste manier om te testen, maar houd er rekening mee dat een munt met een goed gewicht nog niet per definitie een echte munt is.
De denominaties die van valse munten die er t/m 2005 bekend waren, waren die van 1 en 2 euro en(veel zeldzamer) die van 50 cent. Er deden geruchten de ronde van valse munten van 1, 2 en 5 cent van de ministaatjes, maar daar heb ik geen hard bewijs voor gezien.
Begin 2005 had ik acht valse euromunten in mijn collectie. Door mijn vertrek naar Zuid-Amerika is daar nadien helaas niets meer bijgekomen.
Het uitgeven van valse munten en bankbiljetten is strafbaar indien je weet dat ze vals zijn. Mensen die je betaalt met vals geld mogen je dit geld niet teruggeven zodra ze merken dat het vals is, terwijl ze het ook niet mogen accepteren als betaalmiddel. In de meeste gevallen ben je dan dus je geld kwijt. Bovendien kunnen ze aangifte doen bij de politie.
Groeten,
Senior
