(is ook zeer moeilijk een mooie te bemachtigen)
).
)
Het zijn grote munten zodat er ruimte zat is voor het omschrift. De letters zijn dan ook ruim gespatieerd. Misschien dat het in die periode meer gewenst was om IIII te ponsen in plaats van IV. Het scheelt ook maar één positie (een V is even breed als twee keer een I). In ieder geval is het qua ruimte geen probleem geweest.Stephan O schreef:Wat me opvalt is dat in het randschrift gebruikgemaakt wordt van de tekst: "PHIL IIII"
waar het toch (ook in die tijd?) gebruikelijk is om "IV" te hanteren(net als in de titel van dit topic
Is dit gemak? of opvullen van loze ruimte?(IV is korter dan IIII)
Gr, Stephan
Ha, ha, een enorme collectie. Dat valt ook wel weer mee maar ik vind, naast de Noordelijke Nederlanden, ook de Zuidelijke Nederlanden een mooi verzamelgebied. En persoonlijk koop ik liever een munttype dat ik niet heb dan het zoveelste jaartal van een leeuwendaalder of dukaat.LUC schreef:Misschien moet Jan zijn Spaanse kraag ook hier plaatsen, want ik heb stil aan een vermoeden
dat hij over een enorme collectie bezit, dus Jan bij deze wil je ook een foto plaatsen.
Mijn verzameling is dus wel breed.
Gezien de vooral slechte achterkant denk ik persoonlijk meer aan Fraai dan aan Zeer Fraai.
Zoals je zelf aangeeft is kwaliteit afhankelijk van slijtage, niet van een zwakke slag. En op de voorkant van die munt zie ik niet zoveel slijtage. Als ik dan vergelijk met bijvoorbeeld de 1618 die je een paar dagen geleden plaatste, dan zie ik daar toch minstens zoveel slijtage. Die munt van jou heeft wel een veel betere slag en een mooier (minder onregelmatig) muntplaatje, maar qua slijtage is die m.i. niet beter. Wel qua eye appeal, en dat speelt zeker ook een rol, maar in hoeverre dat in de gradering tot uiting komt is en blijft een punt van discussie.LUC schreef:Beoordeling van kwaliteit van een munt, moet vrij staan van zeldzaamheid, type of jaartal en ook zwakke slag.
Wat betreft beoordeling voorkant: ZEER FRAAI, sorry dat is even slikken, als dat zo is dan verzamel ik blijkbaar FDC.
Leuke discussie (die ook al eens vaker gevoerd is op het forum). Wat mij opvalt bij sommige munten in de slabs van bijvoorbeeld NGC en PCGS is dat deze bedrijven bijvoorbeeld een munt als AU50 graderen terwijl er duidelijke randtikjes aan de munt zitten. Voor Duitsers is dat vaak juist een no-go, die zijn daar erg scherp op. De prijzen daarvan kunnen dan soms dramatisch lager zijn. Echte randtikken in moderne munten (na 1800) vind ik zelf ook storend. Kleine rand oneffenheden die veroorzaakt zijn door de slag zelf weer niet. Maar is een munt heel moeilijk te vinden dan accepteer ik kleine randtikjes wel weer.spatbord schreef:Sommigen vinden dat gradatie slechts slijtage weergeeft, en de rest kan apart vermeld worden (zoiets als 'Prachtig, met kras en montagesporen'), terwijl anderen vinden dat elke afwijking de gradatie naar beneden haalt (zodat de 'Prachtig, met kras en montagesporen' opeens ZF- wordt). Ik neig naar het eerste kamp. Al was het maar omdat het erg subjectief is hoeveel een kras, montagespoor of zwakke slag een gradatie naar beneden haalt.
Ik heb dan ook geen enkele uitspraak gedaan over de prijs. En ZF geldt alleen voor de voorkant. Zoals ik zei is de achterkant hooguit F, en in zo'n staat dat ik hem, ongeacht de prijs, niet in mijn verzameling hoef...LUC schreef:Maar voor verzamelaars is deze munt best te vermijden. (prijs 185 euro is te hoog).
Groeten Luc.
Dat is me inderdaad wel eens opgevallen, dat de Duitsers constant vermelden dat een munt randschade heeft, terwijl ik dat NL veilinghuizen eigenlijk nooit zie doen.Jan W schreef:Voor Duitsers is dat vaak juist een no-go, die zijn daar erg scherp op. De prijzen daarvan kunnen dan soms dramatisch lager zijn. Echte randtikken in moderne munten (na 1800) vind ik zelf ook storend.