Walkabouten is een typisch Australische term, welke Crocodile Dundee in film 1 en 2 menigmaal bezigde, in zijn Australische wildernis of in New York.
Vervelend genoeg was hij niet de eerste die ging walkabouten in de Bush. waar de Aboriginals woonden. De Australische avonturiers Robert O'Hara Burke en William John Wills deden dit eerder, in 1860 en 1861.
Met een expeditie van 19 man liepen ze 3250 kilometer door de bush; Ze starten van Melbourne en gingen naar de Golf van Carpentaria.
John King was het enige expeditielid welke heen en terug liep, de rest legde het loodje.
Beide expeditieleiders waren nogal arrogant en kregen onderweg ruzie, en deze ruzie liep zo hoog op, dat op de terugweg beide lieden het huidige met het eeuwige verwisselden, en zo ging een legende van start.
De staat Victoria had nadat er in 1851 iets van goud was ontdekt, wat goedkope vervoermiddelen geimporteerd, en wel in de vorm van uit India geimporteerde Bactrische kamelen, die in 1858 voet aan wal zetten..
Die kamelen stonden in de stallen van het Parlementsgebouw in Victoria, naast een paar paarden, en 26 van die beesten gingen mee met expeditie, of ze wilden of niet, in juni 1860 met de Burke-Landell expeditie.
15000 bezoekers keken toe hoe 3 Duitsers, 1 Amerikaan, 4 Indiërs, 5 Engelsen en 6 Ieren het zootje opladen met 23 paarden en 6 wagentjes
vanaf het Koninklijke Park te Melbourne wegliepen.
Burke wilde met een schip het merendeel van de voorraden stapelen in de havenplaatsen waar ze langs zouden komen, maar Wills, derde in command dreef zijn zin door, en alles moest de wagen op. Wat denk je, ze liepen de hoek om en de as van 1 van de wagens breekt af, tot hilariteit van de toeschouwers.
Het zat ze niet mee, dus ze zouden beter hun plannen kunnen wijzigen, maar nee, we gaan gewoon eigenwijs zo door...
Nu waren die kamelen gevoelig voor een veeziekte onder de naam Schurft. Het was het idee van de Duitse chirurg van de expeditie, dhr. Hermann Beckler en diens vriend, tweede in command Robert JP Landell Pascoe om de kamelen dus vol Rum te gieten om die schurft tegen te houden. Zie daar een hele kar vol met spiritualiën die de wildernis intrekt met zeer dorstige mannen naast afbeladen paarden en kamelen, welke laatste dieren tjokvol rum zitten en overal heen lopen behalve achter elkaar.
Bij het plaatsje Bilbarka, krijgt Burke ruzie met Landell, zodat 60 gallon rum (270 liters) in de Bush achterblijft, terwijl er genoeg zuipschuiten meelopen die bij de vaten willen blijven. Bekijk het maar met je walkabouten. Landell en de chirurg en dito enige arts verlaten hier de expeditie voordat hij moet beginnen in oktober 1860.
Lopen, Lopen, Lopen. De 20 cents van Australië 2010 laat je dus een geidealiseerde versie zien van een dronken kameel met dito bezopen berijder.
Jetzt geht'es loss!
Met het vertrek van Landell en de expeditiearts wordt Wills tweede in command. Het botert niet tussen de commandanten en ze zijn het in echt alles niet eens met elkaar.
In het plaatsje Menindee op 750 km. van Melbourne is de sfeer zo verziekt dat 13 leden van de expeditie teruggaan naar Melbourne met het idee: Zak in een grote hoop kamelenstront. Het was een goede plaats om weg te wezen.
Men had al wat maandjes gelopen, en op Menindee reed een comfortabele postkoets in 1 week weer terug naar Melbourne. Je kreeg van de regering van Victoria 2000 pond als je de expeditie aflegde, en daarvoor gingen mensen lopen. Niet uit idealisme, behoudens een enkele uitzondering, nee, gewoon voor het geld.
Coopers Creek, een outback gat van wie de bekendste inwoner Crocodile Dundee was, was de volgende halte. 7 man met Burke mee, de rest met William Wright, nu derde in command. Opsplitsing is soms opluchting. Niet alhier.
Temperatuur was 32.2 graden.. biertje? En dan moesten ze nog door de Torotto moerassen heenploegen, tjokvol muskieten. Pats! Niemand was verder gekomen van Europeanen als Coopers Creek wat heteinde van de wereld was; it is live Jim but not as we know it. (Dr. Spock)
Nu hadden de gigantische alwetende expeditieleiders geen rekening gehouden met het feit dat er monsoons kunnen optreden, waar je binnen 10 seconden tot op je onderbroek doorweekt bent en dat wekenlang. En kamelen kunnen niet goed tegen vocht, paarden kunnen er iets beter tegen maar hun hoeven rotten eraf wanneer ze constant in drassige grond moeten walkabouten. Hoe minder lastdieren, hoe minder transport.
Op 10 april 1861 sterft het laatste paard Billy onder de hongerige magen van de groep van Burke en Wills bij Birdsville aan de Diamantana-rivier.
Niets te vreten, iedereen aan de scheiterij en gezellig verder trekken. Lake Massacre wordt ontdekt, and Mount Hopeless wordt op de kaart gezet. Dolletjes, de expeditieleden moeten onbekende diersoorten gaan testen op voedingswaarde, en met al die leuke krokodilletjes en slangetjes, alsmede de giftige spinnetjes, krijg je jeuk?
Derde in command Wright was verdwaald met het groepje en kwam uiteindelijk terecht in Coopers Creek onder het afspraakpunt Brahe's Tree, een Eucalyptusboom die er nog steeds staat, en welke toen al een botanische leeftijd van 250 jaar meekreeg van de meereizende botanist Dr. Ferdinand Von Mueller.
In de stam zien we een graafinstructie, de datum en data en benaming.
We zien dec-6-60 apr-21-61 BLXV dig. B=Burke camp 65.
Kunstenaar John Dick kerfde in 1899 nog een portret van Burke in de stam (arme boom).
Die boom staat dus op de dollar 2010.
Yandruwandha is de Aboriginalsstam die nou niet bepaald gelukkig waren met een inscriptie in hun heilige boom. Toch geeft hun hoofdman de resterende 3 overlevende expeditieleden wat voedsel in de vorm van gedroogde vis, lokale planten en een soort van padlu, aardbonen. Wat moet je ermee? Drie domme Europeanen weten het niet. Wat Burke wel weet is dat hij niet zo dol is op zwarte inheemsen en hij schiet zijn revolver leeg op de Yandruwantha. Burke en Willis overlijden aldus aan de honger na voortdurend opgejaagd te zijn geworden door Yandruwantha.
Om de idioten te redden stuurt Victoria-staat reddingsoperaties.
John McKinlay leidt de South Australian Burke Relief Expedition,
William Landsborough leidt de Queensland relief expedition,
Frederick Walker leidt deVictorian Relief Expedition
Alfred William Howitt leidt een eigen walkabout om Burke te vinden naar Coopers Creek; en Kapitein William Henry Norman zeilt met een marineschip HMS Victoria van Albert River naar de Golf van Carpentaria.
Op 11 september vindt Howitt John King in Coopers Creek, welke totaal verzwakt krijgsgevangene is van de Yandruwantha. John King is 22 jaar oud en zijn leeftijd heeft hem gered; hij keert vrijgekocht met Howitt terug naar Melbourne, maar de tocht heeft zijn tol geeist: hij kan 11 jaar lang genieten van zijn 2000 pond eer hij op zijn 33ste overlijdt.
De glorieuze expeditie met dronken kamelen en collegae die elkaar overhoop kunnen schieten.
Geniet van deze muntjes!